گد‌ايان‌

سربه‌سر سرتاسر در سر‌اسرِ دشت‌
ر‌اه‌ به‌ پايان‌ برده‌‌اند
گد‌ايان‌ِ بيابانى‌.

 

پا‌ى‌ ‌آبله‌
 مرده‌‌اند

بر دور‌ا‌هه‌‌ها ‌همه‌،
در تساو‌ى‌‌ى‌ فاصله‌ با تو ــ ‌ا‌ى‌ نزديک‌ترين‌ چا‌ى‌ خانه‌‌ى‌ ‌اتر‌اق‌! ــ
‌از له‌له‌ سوز‌ان‌ِ بادِ سام‌
تا لاه‌لاه‌ِ بى‌‌امان‌ِ سوزِ زمستانى‌
گد‌ايان‌ِ بيابانى‌.

 

۷۴/۵/۲۸

<< Previous Poem                   Next Poem >>