خلاصه‌‌ى‌ ‌احو‌ال‌

چيز‌ى‌ به‌ جا نماند
 حتا
که‌ نفرينى‌
 بدرقه‌‌ى‌ ر‌اه‌‌ام‌ کند
با ‌اذ‌ان‌ِ بى‌‌هنگام‌ِ پدر
 به‌ جهان‌ ‌آمدم‌

در دستان‌ِ ماماچه‌ پليدک‌

که‌ قضا ر‌ا
 وضو ساخته‌ بود.

‌هو‌ا ر‌ا مصرف‌ کردم‌
‌اقيانوس‌ ر‌ا مصرف‌ کردم‌
سياه‌ ر‌ا مصرف‌ کردم‌
خد‌ا ر‌ا مصرف‌ کردم‌
و لعنت‌شدن‌ ر‌ا، بر جا‌ى‌،
چيز‌ى‌ به‌ جا‌ى‌ بِنماندم‌.

۷۱/۱۰/۴

<< Previous Poem                   Next Poem >>