نيمیش آتش و نيمی اشک
| میزند زار | |
| زنی |
بر گهوارهیِ خالی
گُلام وای!
| در اتاقی | |
| که مردی هرگز |
عريان نکرده حسرتِ جاناش را
بر پينههایِ کهنهنِهالی
| گُلام وای | |
| گُلام! |
در قلعهیِ ويران
به بیراههیِ ريگ
| رقصان در هُرمِ سراب | |
| بهبیخيالی. |
| گُلام وای | |
| گُلام وای | |
| گُلام! |