تارهایِ بی‌کوک و
کمانِ بادِ وِلنگار
کمانِ بادِ وِلنگار
| باران را | |
| گو بی‌آهنگ ببار! |
غبارآلوده، از جهان
تصويری باژگونه در آبگينه‌یِ بی‌قرار
| باران را | |
| گو بی‌مقصود ببار! |
لب‌خندِ بی‌صدایِ صدهزار حباب
| در فرار | ||
| باران را | ||
| گو به ريش‌خند ببار! |
چون تارها کشيده و کمان‌کشِ باد آزموده‌تر شود
و نجوایِ بی‌کوک به ملال انجامد،
باران را رها کن و
و نجوایِ بی‌کوک به ملال انجامد،
باران را رها کن و
| خاک را بگذار | |||
| تا با همه گلوی‌اش | |||
| سبز بخواند |
| باران را اکنون | |
| گو بازی‌گوشانه ببار! |