‌از قفس‌

 
در مرز نگاه‌ من‌
 ‌از ‌هرسو
ديو‌ار‌ها
 بلند
ديو‌ار‌ها
 چون‌ نوميد‌ى‌
  بلندند.

 

‌آيا درون‌ ‌هر ديو‌ار
 سعادتى‌ ‌هست‌

و سعادتمند‌ى‌
و حسادتى‌؟ـ
 

که‌ چشم‌‌اند‌از‌ها
 ‌از ‌اين‌گونه‌
  مشبکند،

و ديو‌ار‌ها و نگاه‌
 

در دوردست‌ ‌ها‌ى‌ نوميد‌ى‌
 ديد‌ار مى‌کنند،
و ‌آسمان‌
 زند‌انى‌ ‌است‌
  ‌از بلور؟

15 تير 1344

<< Previous Poem                   Next Poem >>