خواب‌آلوده هنوز
در بستری سپيد.
صبحِ کاذب
دربورانِ پاکيزه‌یِ قطبی.
در بستری سپيد.
صبحِ کاذب
دربورانِ پاکيزه‌یِ قطبی.
| و تکبيرِ پرغريوِ قافله | |
| که: «رسيديم |
آنک چراغ و آتشِ مقصد!»
| گرگ‌ها | |
| بی‌قرار از خمارِ خون |
حلقه بر بارافکنِ قافله تنگ‌می‌کنند
| و از سرخوشی | |
| دندان به گوش و گردنِ يک‌ديگر می‌فشرند. |
| «ــ‌هان! | |
| چند قرن به انتظاربوده‌ايد؟» |
و بر سفره‌یِ قطبی
| قافله‌یِ مرده‌گان | |
| نمازِ استجابت را آماده‌می‌شود |
شاد از آن که سرانجام به مقصد رسيده‌است.