هميشه همان...
| اندوه | |
| همان: |
تيری به جگر در نشسته تا سوفار.
| تسلایِ خاطر | |
| همان: |
مرثيه‌يی سازکردن.ــ
غم همان و غم‌واژه همان
| نامِ صاحبِ مرثيه | |
| ديگر. |
هميشه همان
| شگرد | |
| همان... |
شب همان و ظلمت همان
| تا «چراغ» | |
| هم‌چنان نمادِ اميد بماند. |
راه
همان و
| ازراه‌ماندن | |
| همان، |
تا چون به لفظِ «سوار» رسی
مخاطب پندارد نجات‌دهنده‌يی درراه‌است.
و چنين است و بود
| که کتابِ لغت نيز | |
| به بازجويان سپرده‌شد |
| تا هر واژه را که معنايی‌داشت | |
| به‌بندکشند |
| و واژه‌گانِ بی‌آرِش را | |
| به شاعران بگذارند. |
| و واژه‌ها | ||
| به گنه‌کار و بی‌گناه | ||
| تقسيم‌شد، |
به آزاده و بی‌معنی
سياسی و بی‌معنی
نمادين و بی‌معنی
ناروا و بی‌معنی.ــ
و شاعران
| از بی‌آرِش‌ترينِ الفاظ | |
| چندان گناه‌واژه تراشيدند |
| که بازجويانِ به‌تنگ‌آمده | |
| شيوه ديگر کردند، |
و از آن‌پس
سخن‌گفتن
نفسِ جنايت شد